Pa had met vaste gids Yousef al een tripje West-bank afgesproken. Om 8u komt de man ons halen in een nieuwe taxibus. Airco en al erop en eraan. Op het programma staan een aantal graven waarvan eentje dat nog maar een maand open is, jaja, jaarlijks gaan er nog nieuwe sites open en vinden ze ook nog graven of tempels. De eerste graven zijn die van Roy & Shuroy met ook een nieuw graf. Ticket kan je kopen aan het ticketoffice bij het inrijden van de West-bank. Voor het graf van de nobelen en Pabasa moet je de tickets dan weer kopen bij de tempel van Hatsjepsoet. Je moet het allemaal maar weten hė.
Bij het graf der nobelen konden we ook wat mummies zien en zelfs een heuse schedel :-S
Bij Pabasa ontdooide onze gids na wat baksheesh en vroeg hij of we een mummie wilden zien. Eigenlijk niet maar de man was zo enthousiast dat we toch maar instemden ... achter in het graf was een klein donker gat, daar ingekropen, Andy was al weg natuurlijk *lol* en nog wat verder kruipen, wat trappen gaf ook ik het op ... pikdonker en maar 1 zaklamp in een rotsopening van amper 1 m hoog ... heb ook mijn limiet. Wait here zei de man ... OK ... na wat gestommel zag ik het licht van zijn zaklamp terug mijn richting uitkomen en had hij de mummie (van een kind) gewoon bij. Slik. Mja zo dicht kom je maar zelden bij de dood en wat mss toch een beetje akelig klinkt was op dat moment eigenlijk niet zo. De man had best wel respect voor het relikwie en geloof me ... ik heb het niet aangeraakt. Voor hem is het een extra inkomen en voor de doorsnee toerist een ervaring rijker.
Pa had wat last van zijn been en wilde voor Pabasa al richting taxi. Ook dat was een eindje lopen maar de grafwaker had de perfecte oplossing ... pa achter op de moto richting taxi *lifeisgood*
Terug op JV bij dik 45 graden dan rest er niet feel anders dan een duik in het zwembad. Ben dat serieus gaan appreciëren dat zwembadliggen... niet van mijn gewoonte maar half Egypte slaapt nu eenmaal tss 13 en 17 uur dus ja ... wij dan ook maar.
Na het eten werd het tijd om Ali een bezoekje te brengen. Onze shopkeeper met Ferengi trekjes. Vriendelijke man hoor maar zo geslepen als een nieuw mes van Piet Huysentruyt. Ach ooit leer ik het nog dat afdingen :-(
Geen opmerkingen:
Een reactie posten