Na een goede nachtrust gaan we rond 7:30 op verkenning naar het restaurant. Heel anders dan ons bootje, minder ‘afgewerkt’ maar dat komt waarschijnlijk vooral omdat er meer mensen aanschuiven. 8u stipt staat ons busje klaar om richting Museum te vertrekken. Alweer een hectische rit door Caïro met ogen te kort om alles te kunnen zien. Op het Tahrir plein waar ook het museum aan grenst wordt het duidelijk hoe nipt al die kunstschatten zijn ontsnapt aan de verwoestende kracht van vuur. Het gebouw van de democratische partij dat op 28 januari is brand werd gestoken staat pal naast het museum. Doodsangten moet die curator hebben doorstaan. Hier maken we ook kennis met onze nieuwe gids, Arafat. Ook hij spreekt zeer goed Nederlands. Hij kan ook vertellen en al gauw hangen we allemaal aan zijn lippen. Binnen in het museum oogt alles jaren 20 van de vorige eeuw. Wat niet wil zeggen dat het er niet goed uitziet, alleen wat oud en hier en daar mss wat versleten. Maar daar komen we niet naar kijken, wat in de kasten staat willen we zien. Alle objecten zijn volgens Arafat authentiek behalve 1 en dat is de Rosetta steen. Er zijn natuurlijk ook wat dingen op rondreis en een klein gedeelte is momenteel niet toegankelijk vanwege verfwerken. Op zich niet zo erg maar het is wel het gedeelte met een van de mooiste en meest unieke beelden namelijk dat van Chefren en gehouwen uit zwart dioriet. Deze steen is harder dan graniet en tot vandaag hebben ze geen idee hoe de steen kon bewerkt worden. We lopen chronologisch door de Egyptisch beschaving maar om alles te kunnen zien zouden we iets meer dan twee uurtjes moeten hebben. Dus het is keuzes maken. Onze gids doet dit perfect en ik denk dat we vele mooie en belangrijke stukken hebben gezien. Uiteraard is er bijna een heel verdiep aan Toethankahamon gewijd ook al was hij een totaal onbelangrijke Pharao. Zijn naam zie je op geen enkele tempel, hij regeerde 9 jaar en stierf op zijn 18e. Maar het feit dat zijn graf het enige is dat totaal ongeschonden werd terug gevonden door Howard Carter in 1922 maakte hem zo bekend. Op het einde van onze rondleiding krijgen we de kans om een extra ticket te kopen voor de mummie kamer en ja Andy en ik kunnen er niet aan weerstaan. Zo staan we waarachtig oog in oog met Ramses 2 en Hatjepsoet. Na het museum met de bus naar restaurant ‘The Caviaar’ met zicht op de piramides van Gizeh. Lekkere visschotel en voor de niet viseters was er de keus tussen kip of beef. Dan eindelijk op naar de piramides. De eerste is die van Cheops meteen ook de grootste 137m en je wordt er echt stil van als je daar zo voor staat ware het niet dat de verkopers er echt bijzonder lastig en opdringerig zijn.
Ook heb ik een extra ticket aangeschaft om daadwerkelijk in de piramide te gaan en de grafkamer te bezoeken. Via een smalle gang lopen we eerst een 50m recht naar binnen om vervolgens 108m steil omhoog te klimmen in een schacht die bij momenten slechte 1m hoog is. En dan kom je eindelijk in de grafkamer. Muffe geur en bloedheet is het daar, de sarcofaag staat er nog steeds maar de muren zijn kaal. Als je eenmaal beseft waar je nu eigenlijk staat en hoe dit gebouwd is dan ... wel ... ik heb er geen woorden voor ... De terugweg is minder inspannend maar zeker niet gemakkelijk en aangezien het dezelfde weg is dan degenen die naar boven gaan is het soms wel echt smalletjes. Terug buiten hebben we nog wat tijd voor foto’s en dan hup terug de bus in om voorbij de twee andere piramides te rijden naar een iets hoger gelegen stuk waar je een mooi overzicht hebt over de 3 bouwsels.
De gebruikelijke foto’s met de piramide tussen de twee handen moet je hier maken ;-) Daarna staat ook nog de Sphinx op ons lijstje. Die ligt een paar honderd meter voor de piramides. De zon begint al te dalen en op 16 uur sluit het ‘park’ dus we moeten ons wat haasten willen we alles nog gezien krijgen.
Achteraf lopen we nog wat verkoopstandjes voorbij en hier kunnen we eindelijk eens rustig ‘browsen’. Nicky en ik kopen een ‘kat’, hoewel de kat slechts in één dorp in Egypte werd vereed is het toch een heel gekend artefact, waarschijnlijk omdat het een Europees huisdier is ...
Terug in ons hotel zien we daar toch geen man staan met een kameel ... En ja hoor onze pa gaat zijn ritje nog krijgen ! De man is super vriendelijk en verwent onze pa heel erg door hem rustig te laten rondrijden. We kunnen foto’s maken en filmen à volanté ;-)
Nog een laatse avondmaal in Egypte want morgen moeten we weer vroeg uit de veren voor onze terugreis. Vegetarische lasagna bij de Italiaan ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten