vrijdag 5 december 2014

Dag 7 : Televisionstreet

Luxor is menig winkel rijk. Al dan niet voor touristen. Prijzen vind je zelden afdingen is de regel. Dit is minder zo in Televisionstreet, ok prijzen nog steeds zelden maar je hebt minder het gevoel de je werd beetgenomen 
Het Jolie Ville busje zet ons af aan het Ibis hotel.  Iets verder verlaten we Khaled Ibn Al Walid straat via een zijweg om ze in El Medina straat te komen. Weer slaan we af en zo geraken we in Televisionstreet.
Onder het geluid van de verschillende muezzins wandelen we door deze shopping area. Het is vrijdag, dus eigenlijk zondag hier. Zij die kunnen haasten zich naar de moskeeën. Rond 1u zal de dienst gedaan zijn en gaan de meeste winkels terug open. Banken en overheidsdiensten zijn gesloten. We stoppen bij een theehuis en bestelken Fanta appel en ja natuurlijk shisa. ..


We gaan op zoek naar een Arabisch toetsenbord voor Andy. Is bij ons wat moeilijk te vinden en hij kan het goed gebruiken voor de les. Langzaam lpen we langs de talrijke winkels, mensen spreken ons vriendelijk aan maar enkel om ons te begroeten. Geen opdringerige verkopers hier en vooral geen calesh mannen.  Zo is het echt aangenaam. Omdat het hier zondag is en de winkels wel open zijn is het een drukte van jewelste. Kinderen, vrouwen, mannen en 3 touristen .
Uiteindelijk zien we een winkel met allerlei elektrische toestellen en ook een toetsenbord in de etalage.  Succes! Binnen vragen we prijs en horen we 35 EP ... 4€ tja, dan ga je toch niet afbieden hè. .. voor we mogen betalen moet andy wel ff mee om het te testen. Wat verder in een winkel sluiten ze het aan en proberen alle toetsen. 
Na onze buit lopen we richting souk. Naar de overgang tussen touristen souk en lokale souk. Hier weten we dat we iets kunnen drinken bij Chez Omar. Een heuse menukaart leert ons dat een soepje 10 EP kost en frietjes .... jaja .... ook 10EP. Andy en ik gaan voor de noedelsoep, pa wil die frietjes proberen. Er lopen ook verschillende katten rond die al snel eten ruiken. Ze hebben geen angst en laten zich gewillig aaien. Ondeling gaat het iets minder hartelijk, je moet hier nu eenmaal je mannetje staan, ook kat zijnde.
Na de eenvoudige heerlijke maaltijd kuieren we wat door de souk. We worden wederom aangesproken maar geen opdringerigheid. Af en toe wel eentje die wat moeilijker kwijt te raken is maar ja, het zijn ook verschrikkelijk slechte tijden hier.  Jammer genoeg kunnen we niet bij iedereen kopen .
Om 5u met het JV busje terug zodat we nog kunnen genieten van onze voorlaatste avond.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten