Dag 5 : New Valley

Pa en ik vertrekken voor een tweedaagse  trip naar New Valley,  meer bepaald de Kharga oase.  Yousef  pikt ons op om 6u en we maken kennis met Mohamed, onze gids. Mohamed  werkt voor voyageurs du monde en spreekt een aardig mondje Frans. Hij is sinds 4 maanden getrouwd en woont in de buurt van Karnak.
Eerst moeten we een 250 km overbruggen en melden we ons aan bij de touristen politie. Egypte wil zijn touristen de hoogste bescherming bieden en daarom is het verplicht dat er ons een agent vergezeld. Ayeman zal dus met ons meereizen.

 

De eerste  stop is de tempel van Dush.

Van onze stopplaats zien we een ruïne maar als we bergopwaarts beginnen wandelen zien we uiteindelijk,achter de heuvel, de echte tempel. Deze en ook de volgende tempels verschillen behoorlijk met die van luxor en karnak . Ze zijn veel recenter, ze dateren van de Griekse en Romeinse  periode. Hierdoor zie je in de afbeeldingen ook gekroonde hoofden.  Het heiligdom, de zuilengalerij, de binnenplaats en de ingang hebben dezelfde vorm als de oudere tempels.  Rond de tempel zien we de restanten van een bakstenen omwalling.

De volgende stopplaats is de tempel van Zayan.  Ook hier hetzelfde verhaal. Tempel omringd met bakstenen gebouwen. Niet de baksteen die wij kennen uiteraard maar een mengeling van leem, water en stro. In het Zayan complex treffen we ook de restanten van een waterput aan. Van ver lijkt het wel een oven maar de put werd overdekt om het water fris te houden.  En het werkt zeker want zelfs nu nog merken we heel wat graden verschil tussen buiten of onder de lemen bakstenen.

 

De derde en laatste tempel voor vandaag is Ghueita.  Ook hier weer dezelfde consructie. Deze lokatie was zeer belangrijk,  ze lag op de handelsroute van Sudan naar Egypte, de Nijlvallei. Tijdens de bouw vsn al deze tempel verstrijken er uiteraard een aantal jaren. Men begint uiteraard altijd met het heiligdom (shrine) vervolgens de zuilengalerij, de binnenplaats en uiteindelijk de ingang. Voor deze tempel bijvoorbeeld is dat van 500 BC tot 250 BC.

 

Na de tempels stelt Yousef voor om te gaan lunchen. Dit hadden we niet verwacht maar uiteraard  stemmen we in. We krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld van rijst, vis, inktvis, salade en humus. Hierna gaan de jongens uiteraard aan de shisa.  Ayeman stelt een lokale limonade op basis van citroen voor. Heerlijk verfrissend!

 

Het wordt al laat en dus besluiten we te vertrekken naar onze overnachtingsplaats. Eerst nog wat inkopen doen voor het avond eten en ontbijt. En dan zijn we op weg door  de woestijn. Na een 3 kwartier en een mooie zonsondergang  stopt Yousef, hij kan niet verder. We kunnen de plaats wel al zien. Hij belt naar de man die er woont en even later komt er een auto onze richting uitrijden. We kunnen hem volgen. De weg is verderdoor afgezet met stenen en die moeten even aan de kant geschoven worden.

 

Hoera, we zijn er !  Deze kleine oase is ongeveer 1,7 op 3km groot. De heer en meester heet Sayed.  Een tengere man van 67 jaar. Hij verwelkomt ons en laat ons de mogelijke slaapplaatsen zien. Binnen of buiten, we gaan voor het laatste. Eten wordt klaargemaakt en dan kruipen we allemaal vermoeid maar voldaan onder de wol.